Deze nieuwe ‘roman’ van de internationaal bekende spirituele schrijver kent een vreemd begin voor een roman: in een ‘voorwoord en begroeting’ stelt de schrijver na een inleidende passage over de Nag Hammadi geschriften dat wat we verder gaan lezen een letterlijke weergave is van een manuscript dat de Engelse archeoloog sir Walter Wilkinson in 1974 in diezelfde regio heeft opgegraven. Het zou uit 1307 n. Chr. en uit Accra stammen (titel). Volgens de auteur kreeg hij eind 2011 van Wilkinsons zoon een kopie van dat manuscript in handen. Als dat waar is, hebben we hier geen roman in handen, maar de transcriptie van een manuscript. Hierin herinnert een 21-jarige jongeman uit Jeruzulam zich dat de avond voor de inval van de kruisvaarders een Griek (de ‘Kopt’ genaamd) op een plein de aanwezigen vergast op spirituele leringen aan de hand van vragen, met naast hem drie vertegenwoordigers van het jodendom, de islam en het christendom. Dat het naar de parabels van Jezus verwijst (op het eind letterlijk) is niet zo verwonderlijk, de auteur weeft vaker een christelijk-gnostische boodschap door zijn boeken. Het boekje lijkt qua opzet én uitwerking een spiegel van het wereldberoemde spirituele boek 'De Profeet' van de Libanees-Amerikaanse auteur Kahlil Gibran. Kleine druk. Masquer le texte