In De winnaar staat alleen richt de Braziliaanse auteur Paulo Coelho zijn aandacht, en die van zijn lezers, op de holle glitter en de schone schijn van de jetset in de film- en modewereld. En omdat het Franse Cannes de hoofdstad bij uitstek is van dit mondaine gedoe, situeert hij daar zijn bizarre verhaal.

In Cannes komen n.a.v. het jaarlijkse filmfestival mensen samen ('elkaar ontmoeten' is een veel te dure uitdrukking) die het aan niets ontbreekt. Zekerheden, roem, overwinningen: dat hebben ze in hun leven allemaal bereikt. Zekerheden die hun passies hebben vervangen. Nu staan ze aan de top en rest hen enkel de angst voor verandering, bang als ze zijn voor de neergang die onvermijdelijk volgt. Zo ongeveer luidt de eindanalyse van een van de personages die zich waagt aan een ontsnappingsparcours. Vooraleer we daaraan toe zijn, wordt een smijdig verhaal opgehangen over het doen en laten van deze succesvolle klasse.

Het verhaal wordt opgehangen aan het obsessieve gedrag van de schatrijke gescheiden Russische ondernemer Igor, die om zijn vrouw terug te winnen niets beter kan bedenken dan lukraak een drietal hightechmoorden te plegen, vanuit de hersenkronkel dat de dame in kwestie wel overstag zal gaan als om harentwil "hele werelden worden verwoest". Knettergek natuurlijk, maar van Coelho zijn we gewoon dat hij zich altijd op de rand van de geloofwaardigheid beweegt. De morbide campagne van Igor in het mondaine milieu van Cannes, laat de auteur alvast toe om, op het hinderlijke af, omstandige informatie te geven over de werkwijze en de betrachtingen van de jetset, daarbij de leegte aantonend van hun zielloos bedrijf. Deze lui zijn totaal vergeten, zo heet het aan het einde, "dat er nog een wereld te veroveren valt". De meisjes en vrouwen die aan de verlokkingen hebben kunnen weerstaan, openen het klassieke luik van de wederzijdse liefde. En daarin herkennen we Coelho als van gisteren. Terwijl de snode Rus naar zijn land terugkeert, denkend dat hij als winnaar niét alleen staat, terwijl dat wel degelijk het geval is.

Dit is dus een bizar verhaal. Het staat buiten kijf dat het er Coelho om te doen was het opgeblazen wereldje van de film- en mode-industrie te kijk te zetten. Maar om dat te doen via het extravagante optreden van een enkeling, lijkt op zijn minst buitensporig. Deze werkwijze creëert wel de nodige spanning om het 'documentaire' gedeelte van het boek door te komen. Want Coelho kan als geen ander een verhaal inkleden en licht presenteren. Dat verklaart misschien ten dele wel zijn wereldwijd succes. [Hugo Van Hoecke] Hide text

Roman van de Braziliaanse auteur Coelho [1947], bekend van ‘De alchemist’, ‘Elf minuten’, ‘De zahir’ en het recente ‘De heks van Portobello’. Deze roman gaat over de schatrijke 41-jarige Russische zakenman Igor Malev. Hij heeft alles in het leven, maar door zijn obsessie met roem en succes en de liefde voor zijn telefoonbedrijf is hij zijn vrouw Ewa kwijtgeraakt. Hij gaat een wereld verwoesten om haar terug te krijgen en doet dat door onschuldige mensen te vermoorden tijdens het filmfestival van Cannes. Daar is niet alleen de jetset van de film- en mode-industrie aanwezig, maar ook Ewa met haar nieuwe man. Op ingenieuze en telkens wisselende wijze doodt Igor in een etmaal vier mensen. Na elke moord stuurt hij Ewa een sms’je met als doel haar terug te krijgen. Dit lukt niet en Igor draait door. De oorzaak van het gewetenloze geweld ligt bij zijn Afghanistan-trauma. Deze roman is minder esoterisch dan we gewend zijn van Coelho. Het is meer een psychologische roman met thriller-elementen, met veel kritiek op het rijke glamourleven. Voor een groot publiek. Paperback; kleine druk. Hide text