De boeken van de tegendraadse Duitse boswachter Peter Wohlleben gaan als zoete broodjes over de toonbank. Volgens een biologe in het radioprogramma Nieuwsweekend (Radio 1, 25 april 2020) zit hij met zijn boek ‘De geheime band’ “op een soort grens van zweverigheid en wetenschap”. Wohlleben schrijft vaak in menselijke terminologie over het groene leven (“de hartslag van bomen”, “worteluiteinden – hersenachtige structuren –", “de zandraket kan horen”, “de boom moet naar de dokter”). De titel ‘geheime band’ verwijst naar feiten en verhalen over de relatie tussen mens en natuur die velen nog niet kennen. De auteur behandelt die relatie in korte stukken en verhalen en bestrijkt allerlei aspecten daarvan, zoals zeven zintuigen, bosbaden, elektrostatische ladingen, bomen als cultusobject en geluiden in bossen. Wohlleben onderbouwt zijn beweringen met verwijzingen naar wetenschappelijk onderzoek. Hij steekt zijn mening niet onder stoelen of banken, of het nu gaat over het subsidiëren van pelletkachels, het storten van afval of de jacht. Zijn schrijfstijl is vlot. Met eindnoten. Zijn vorige boek ‘De tuin’* verscheen in 2019.